Thomas Chalmers houdt zich de eerste jaren van zijn bediening in Kilmany meer bezig met scheikundeproeven en wiskundevraagstukken dan met zijn preken. Volgens eigen zeggen was hij nog onbekeerd toen hij predikant werd. De omslag in zijn geestelijk leven komt door het lezen van een boek.
In De Waarheidsvriend van 9 november 1954 trof ik een interessant artikel aan over de promotie en het proefschrift van J. de Bruijn over het kerkelijk streven van de Schotse theoloog Thomas Chalmers (1780-1847). Ik kocht als negentienjarige deze interessante studie op aanraden van ds. G. Taverne, predikant in Hoogeveen. Nu ik met een vervolgstudie bezig ben over piëtistische relaties tussen Schotland en ons land in de negentiende eeuw, neem ik dit boek regelmatig ter hand.
Opwekking
Chalmers kan worden beschouwd als de leider van het Schotse Réveil, die zowel nationaal als internationaal veel invloed had. Hij was een veelzijdig en origineel theoloog, die goed thuis was in oude puriteinse bronnen. Deze wist hij te actualiseren naar de geestelijke, kerkelijke en politieke situatie in zijn land en daarbuiten. Hierbij gaf hij vooral aandacht aan de armenzorg en de grote massa die zonder God en Zijn gebod in erbarmelijke omstandigheden de krottenwijken in Glasgow en Edinburgh bevolkten.
In veel studies over deze veelzijdige Schot wordt mijns inziens het persoonlijke geestelijk leven en zijn aandacht voor de noodzaak van opwekking onderbelicht.
"*" geeft vereiste velden aan