Winkelopenstelling op zondag verandert leefklimaat

Bij de invoering van de koopzondag in de gemeente Ede brachten seculiere partijen als argument vooral naar voren dat een middelgrote gemeente als Ede niet kan achterblijven. Ze moet mee in de ontwikkeling van onze maatschappij, schrijft ds. D.C. Floor.

Toen de christelijke partijen nog een meerderheid bezaten, konden zij hun invloed uitoefenen op de samenleving en werd de vrijheid van het individu in seculiere ogen te veel beperkt. De vrijheid moet er zijn om naar eigen keuze in te vullen hoe je de zondag besteedt. ‘Christenen hoeven niet mee te doen aan de koopzondag maar zij moeten ons wel vrij laten om dat wel te doen. Wij willen graag op zondag gezellig winkelen en op een terrasje zitten. En daar moeten zij ons niet in willen belemmeren.’

Het argument dat de sabbat als rustdag een instelling van God is, een dag die God geheiligd heeft, heeft geen enkele betekenis voor hen. De christelijke partijen hebben daarom vooral de waarde van een collectieve rustdag als argument gebruikt richting de seculiere partijen. ‘Een collectieve rustdag is goed voor ons allen. Laat dat ook gelden voor de winkeliers en het winkelpersoneel.’

Veel kleine winkelbedrijven zijn helemaal niet blij met de zondagsopenstelling. De omzet gaat voor hen niet omhoog, maar ze hebben wel een stijging van de personeelskosten, omdat de zondagsarbeid dubbel betaald moet worden. Alleen de supermarkten en de grote ketens als de Mediamarkt blijken er economisch voordeel van te hebben.

Vooral christelijke winkeliers zijn de dupe van de koopzondag. Zij willen om principiële redenen niet aan de koopzondag meedoen. Zij kunnen de winkel wellicht nog gesloten houden op zondag, maar de druk om open te gaan zal steeds groter worden. Wie bij een winkelketen aangesloten is, kan zelfs verplicht zijn om mee te doen. Anders riskeert men een boete.

Lees de volledige tekst in De Waarheidsvriend van 28 augustus 2015.