Weg bij zondagsscholenbond

Wie ds. M.B. van den Akker zegt, zegt zondagsscholenbond. Meer dan drie decennia was hij nauw verbonden aan het werk onder de kinderen. Zaterdag neemt hij afscheid van de bond. Anneke Tukker interviewt hem.

Hoewel hij iemand is die moeilijk kan loslaten, mag hij het werk na 32 jaar ‘in handen van de Goede Herder leggen, verwonderd en dankbaar dat de Heere mij heeft willen gebruiken. Hij is trouw, van generatie op generatie’.

Ds. Van den Akker herinnert zich nog goed hoe hij als kleine jongen de zondagsschool in zijn geboortedorp bezocht. ‘We zaten met honderd kinderen in één groep. Als de voorzitter binnenkwam, werd het muisstil. Dat was allemaal goed bedoeld, maar het was erg massaal. Nu zeggen we: niet meer dan vijftien kinderen in een groep, anders breng je niets meer over.’ Onvergetelijk waren de kerstfeestvieringen in Monster, die wel drie uur duurden. ‘De leidinggevenden zongen boven bij het orgel samen een moeilijk stuk, prachtig.’

Als 12-jarige nam hij afscheid van de zondagsschool, om als 16-jarige terug te keren als meester. Tot hij in 1969 ging preken, zaaide hij met liefde op de akker van de zondagsschool. ‘Kinderen zijn open, ze komen zoals ze zijn. Ik arbeid vanuit de belofte van Psalm 22: Het zaad, het nageslacht, zal Hem dienen.’