De wereld bestaat uit twee soorten mensen: egoïsten en pleasers. De egoïst laat het leven om zichzelf draaien en de pleaser laat het om de ander draaien. Er is een epidemie gaande van om zichzelf of om de ander draaiende mensen in onze maatschappij.
We zitten als ver-over-de-datum verkrompen augurken in een pot samen te rotten in het zuur van deze plaag. Deze manier van leven veroorzaakt binnen alle vormen van relaties die we hebben en die we zullen aangaan, grote problemen. We gaan eraan kapot en we gaan erdoor verloren. Zowel de egoïst als de pleaser, of degene die daarin een voor het oog mooie balans heeft gevonden, komt er vroeg of laat achter dat deze manier van leven catastrofale gevolgen heeft; we zijn op sterven na dood.
We zijn ogenschijnlijk mooie, maar toch ook zo gebroken mensen, die stikken of zullen stikken in het verwerkelijken van zichzelf of de ander. Wie het leven, dat feitelijk niet om ons of om de ander draait, wel om ons of de ander laat gaan, draagt een te zware last.
Bevrijd
Paulus zegt in 1 Korinthe 4 dat het hem zeer weinig interesseert wat een ander over hem oordeelt, evenmin hoe hij zichzelf oordeelt. Paulus vervolgt: ‘Wie mij echter beoordeelt, is de Heere.’ (vs.4) Wanneer wij ons richten op die Heere, op de verheerlijking van Zijn Naam en de bouw van Zijn Koninkrijk binnen alle relaties die we aangaan of zijn aangegaan, zullen we genezen. En zo worden we bevrijd van deze epidemie. We zullen leven in eeuwigheidsperspectief en vanuit hemelse kracht, in plaats van rond te dolen als ‘op sterven na dode egoïsten en pleasers’. Iedereen weet dat volgens mij, maar hoe doen we dat?
"*" geeft vereiste velden aan