Verlegenheid en verlangen

In de afgelopen jaren schreef dr. W. Dekker over talrijke onderwerpen die te maken hebben met zending in Nederland. Over één onderwerp schreef hij nog niet, namelijk over het gebed.

Is er een direct verband tussen zending in Nederland en het gebed, zodat daar in deze rubriek over geschreven zou moeten worden? Ik denk van wel en daarom is het beter laat dan nooit wanneer ik er nu alsnog over schrijf.

Ik doe dat aan de hand van enkele citaten die mij raakten. Het eerste is van Okke Jager. Over zending in Nederland gesproken. Wat was hij daar in praktijk en bezinning mee bezig. Ten onrechte bijna vergeten. Hij mag opnieuw ontdekt en gelezen worden. Ik citeer uit een preek van hem over de biddende Hanna (1 Sam.1): ‘In Hanna zien wij de worsteling van de Heilige Geest om het behoud van Israël. Haar gebed is het geboorte-uur van Israëls reformatie. Het lijken grote woorden bij zoiets kleins als een knielende vrouw. Maar God begint altijd zo onooglijk dat wij niet eens merken wat er op stapel staat. Als in Stefanus de jonge kerk gestenigd wordt, staat Paulus, de architect van de kerk daar al bij. Zó werkt God. Als tijdens het concilie van 1484 de laatste hoop op een hervorming binnen de kerk vervliegt, wordt in het huisje van een kolenbrander Maarten Luther geboren. Zó werkt God.’

In een overdenking bij ditzelfde ontroerende bijbelgedeelte schrijft de eveneens ten onrechte bijna vergeten dominee-dichter Geert Boogaard: ‘God bouwt zijn kerk niet uit onze macht, ons getal, of onze vruchtbaarheid… Hij bouwt uit verzuchtingen, tranen, klacht, nietswaardigheid en sprakeloosheid. Zo ontstaat de gemeente, die roemt in het geheim van zijn verkiezing en in niets anders.’

Ten slotte een citaat van de Tsjech Tomas Halik uit zijn onlangs in het Nederlands verschenen boek Geduld met God. Hij schrijft daar over een zeer oude, vrijwel dove en blinde priester, die de meeste tijd doorbracht in een kapel, verzonken in zichzelf – diepe meditatie of lichte slaap, dat wist men nooit zeker.

Lees het volledige artikel in De Waarheidsvriend van 19 juni 2015.