Rouwende kinderen

In mijn jeugd en binnen mijn leefwereld werd soms heel geheimzinnig gedaan over ziekte en sterven. Als kind werd je maar al te gemakkelijk op een dwaalspoor gezet. Weggehouden van verdriet en afgeschermd voor al te heftige emoties. Nu is dat anders.

Gelukkig is er in deze tijd duidelijk meer aandacht voor het kind dat verdrietig is vanwege het overlijden van iemand in zijn onmiddellijke omgeving.

Ieder mens reageert op zijn eigen wijze op verlies. Niettemin zijn er een aantal karakteristieken die mensen gemeenschappelijk hebben. Lettend op rouwreacties is het mogelijk enkele globale indelingen te maken. Kinderen reageren anders op verlies dan volwassenen. Daarnaast zijn er aanmerkelijke verschillen tussen peuters en kleuters, tieners en pubers in de  wijze waarop verlies ‘verwerkt’ wordt.

Verdriet van een ander doet wat met je. Zeker intens kinderverdriet. Wie blijft onbewogen bij de aanblik van (jonge) kinderen bij het sterfbed en aan het graf van hun moeder of vader? Maar ook het overlijden van een grootouder kan hun wereld op zijn kop zetten. Of het verlies van een broer(tje), zus(je), vriend(je), vriendin(netje) of klasgenoot.