Preken in Zeist en Palopo
Het zijn twee plaatsen die op het eerste gezicht weinig met elkaar te maken hebben: Zeist en Palopo. Ze liggen aan een andere kant van de wereld. Wat hen verbindt? In beide plaatsen verdiepten predikanten zich de afgelopen maanden in de prediking.
Ze gingen op zoek naar een verkondiging die aansluit bij de kerkganger van de 21e eeuw en voluit gebaseerd is op de gereformeerde geloofsleer. De theologische doordenking van de prediking vanuit het Cornelis Graafland Centrum (CGC) inspireerde hen.
Zeist
Op 23 maart belegde het CGC samen met Areopagus een studiedag in Zeist over preken van prof. dr. Graafland. Op tafel lagen drie preken over het lijden van Christus. Het betrof een catechismuspreek over zondag 15 en verder twee lijdenspreken over 1 Petrus 4 en Psalm 22. De preken openen de Schrift, wijzen richting, schuren en roepen op sommige punten vervreemding op. Het is heilzaam en verrijkend om te luisteren naar stemmen uit het verleden wanneer je zelf geroepen bent om zondag aan zondag te preken. Het viel ons op dat de preken de kern van het lijden en sterven en de betekenis daarvan voor de gelovigen kleurrijk voor ogen schilderen. Het stemgebruik en de manier hoe Graafland dat inzet zijn opvallend. Hij weet met gezag de aandacht te trekken en durft kritisch te zijn. Zelf ben ik van een generatie die niet in de collegebanken bij Graafland heeft gezeten. Veel van de deelnemers aan de studiedag wel. Na het luisteren van de preken en het gesprek hierover begrijp ik beter waarom deze predikanten nog steeds met respect spreken over de gevolgde colleges.
Palopo
We maken een hele reis en komen aan in Indonesië. Dat is met de moderne communicatiemiddelen niet zo moeilijk overigens. We gaan naar een webinar (een bijeenkomst achter het beeldscherm van een computer). Enige tijd geleden vroeg de synode van de Gereja Protestan Indonesia Luwu (GPIL) om toerusting voor de catechismusprediking. De kerk wil haar reformatorische wortels een grotere plaats geven in de verkondiging. Predikanten hebben vrijwel geen ervaring met het opzetten van een leerpreek. Binnen het onderzoeksproject ‘Preken als Bron’ van het CGC houd ik mij bezig met catechismuspreken die gericht zijn op de vorming en vernieuwing van een vitale gereformeerde spiritualiteit. Dit onderzoek sluit prachtig aan bij de wens van de GPIL. In overleg met ds. L.J. Vogelaar, die namens de GZB is uitgezonden naar Indonesië, spraken we een drietal toerustingsmomenten af in de vorm van een webinar, waarbij ds. Vogelaar vertaalde naar het Indonesisch.
Kennis vergroten
De eerste bijeenkomst bestond uit een algemene inleiding op de Heidelbergse Catechismus (HC). Het viel mij op dat de predikanten graag meer wilden weten over de HC omdat ze de kennis van de gemeenteleden wilden vergroten. Waar we in Nederland wellicht wat huiverig zijn voor een te grote nadruk op feiten en kennis, merkte ik daar in de gesprekken met de Indonesische collega’s niets van. Tijdens de tweede bijeenkomst gingen we concreet aan de slag met het maken van een preek vanuit een gedeelte van de catechismus. Wat betekent het om een bepaald thema te bepreken? Tijdens het derde webinar kwamen preken over het Onze Vader aanbod.
Tijdens het webinar hoorde ik een enkele keer een haan kraaien. Deze scharrelden rondom de huizen van de predikanten in Indonesië. Misschien hoorden ze bij mij wel het gekrijs van zeemeeuwen op de achtergrond. Wat is de Heere goed voor Zijn wereldwijde kerk. De Heilige Geest werkt door de verkondiging van het Evangelie. Het is nodig dat zowel studenten als predikanten worden toegerust voor een verkondiging van het Evangelie die aansluit bij de kerkganger in de 21e eeuw en voluit is gebaseerd op de gereformeerde geloofsleer.