Oliver O’Donovan, eigentijdse theoloog

Een niet zo alledaagse vraag is: Hoe moeten wij denken over hoe wij moeten handelen? Deze vraag en het antwoord daarop in het licht van het Evangelie is de inzet van het werk van Oliver O'Donovan. Ds. B.A. Belder over deze Britse theoloog.

Vaak zit het ‘m in de kleine toevalligheden. Als student viel mijn oog op een velletje papier waarin een lezing van ene prof. Oliver O’Donovan werd aanbevolen. Het was prof.dr. H.W. de Knijff, kerkelijk hoogleraar, die deze hoogleraar christelijke ethiek uit Oxford onder de aandacht bracht vanwege diens interessante positie. Christelijke ethiek is niet vooral een zaak van de geboden, zoals protestanten vaak stellen. Ook niet slechts een zaak van het natuurrecht, zoals in rooms-katholieke kring wordt benadrukt. Nee, het is gecentreerd rond de menswording van de Zoon van God. Mijn interesse was meteen gewekt.
Ik was destijds niet in de gelegenheid zijn lezing bij te wonen, maar toen ik later voor studie in Oxford verbleef, had ik het voorrecht hem te leren kennen. Het was een kennismaking die op mij een blijvende indruk heeft gemaakt en me bracht tot een niet aflatende bestudering van het werk van de man die algemeen geldt als één van vooraanstaande christelijke ethici van deze tijd.

Geboren in 1945 in Londen, studeert Oliver Michael Timothy O’Donovan eind jaren ’60 klassieke talen en theologie in Oxford. Als O’Donovan een periode in het Amerikaanse Princeton doorbrengt, komt hij in contact met die andere grote in de christelijke ethiek: Paul Ramsey, een calvinist met oog voor de waarde van de rooms-katholieke bronnen voor ethiek en moraal. Mede onder zijn begeleiding promoveert hij op de studie Het probleem van de zelfliefde bij Augustinus. Een nauwgezette en nog altijd gezaghebbende studie, waarin zijn voorliefde voor deze kerkvader naar voren kwam én waarin zijn eerste stappen op het terrein van de christelijke ethiek zichtbaar beginnen te worden.