Luther rekende met duivel

De moderne mens, ook de moderne christen, spreekt doorgaans meer over psychische klachten, depressies of neerslachtigheid dan dat hij het over de duivel heeft. Luther en diens generatie was dat anders, schrijft ds. P.J. Stam.

Wat is reformatie voor Luther? Reformatie is iets dat God doet, in Christus. Deze reformatie komt aan het einde der tijden, in de snel naderende voleinding – een voleinding door vuur, oordeel en crises heen. Christus is de Reformator, dat wil zeggen de Rijk Godsbrenger, de Alles Nieuwmaker, de Nova Creator.

Deze reformatie, deze koninklijke openbaarwording van de Albeheerser maakt een einde aan de deformatie van de schepping door de duivel. Aan de daarin ontstane chaos door de duivelse machten van het kwaad en de zonde. Aan de chaos door aardbevingen, tsunami’s, vulkaanuitbarstingen en uitputting. Aan de chaos in de mensheid en haar geschiedenis die voor Luther geen evolutionaire ontwikkeling naar een hoger stadium is, maar een revolutionaire neergang, een angstaanjagende deformatie, onderweg naar haar voleinding, haar reformatie.

Tot dat moment is de duivel de grote tegenstander van God en de Zijnen. Hoe is hij dat? Zoals onze Heere God de thesis decalogi (de stelling van de tien geboden) is, zo is de duivel de antithesis decalogi (de tegenstelling van de tien geboden).