Lievaarts adventgedicht

De ‘Verzamelde Gedichten’ van Inge Lievaart bevatten twee gedichten, getiteld ‘Maria’ en ‘Jezus’, die beide vallen onder de paraplu van de hoofdtitel ‘De weg van het heil’. Dr. J. de Gier schrijft erover.

Een tweeluik is van oorsprong een term voor een schilderstuk dat bestaat uit twee panelen die met scharnieren onderling verbonden zijn. De betekenis werd in de loop der eeuwen breder en kon ook slaan op twee artikelen of boeken of muziekstukken die nauw met elkaar verbonden zijn. Zo kunnen ook twee gedichten die onderling nauw samenhangen een tweeluik vormen. Iets dergelijks treffen we aan bij Inge Lievaart, de Scheveningse dichteres die eind 2012 op hoge leeftijd overleed. Ze schreef het tweeluik ‘De weg van het heil’.

Het eerste deel van het tweeluik geeft een tekening van Maria, de moeder van Jezus. Zij draagt het Kind. Haar lichaam geeft bescherming zoals een huis mensen beschermt. Er is echter geen huis waarin ze haar Kind ter wereld kan brengen: ‘niet eens een huis om in te baren’, aansluitend bij Lukas 2, waar we lezen dat er geen plaats was in de herberg.

Maria

Reeds gaat zij

die het huis is voor het kind,

de moedergrond

het voedend water,

de weg waarop haar pijn begint,

God lovend om haar dienstmaagdstatus,

de vreemde glorie die zij waard is.

Hoe bitter moet die pijn nog zijn:

niet eens een huis om in te baren,

geen vaste grond

maar slechts gevaren,

een lange tocht door de woestijn:

er is geen plaats voor heil op aarde.

Lees de volledige tekst van het artikel in De Waarheidsvriend van 18 december 2015.