Lichamelijk beperkten blij met zelfstandige woonruimte

Het voormalige Groene Kruisgebouw aan de Kievitsweg in Ridderkerk is een begrip. Anno 2014 biedt de karakteristieke woonvilla onderdak aan jongvolwassenen met een (ernstige) lichamelijke beperking, die zelf hun zorg inkopen.

Aan de grote keukentafel in de ruime, gemeenschappelijke leefruimte vertellen Mieke Breevaart-de Sterke en haar vader P.J. de Sterke hoe het allemaal begon. Mieke is initiatiefnemer en coördinator – ‘directeur van dit huis, de motor achter het geheel’, lacht haar vader, met zichtbare waardering. De Sterke is (nog) voorzitter van het bestuur van stichting De Poort, die de woonvorm onder haar beheer heeft.

Mieke: ‘In 2009 hoorde ik in de media over de Thomashuizen, waarin acht volwassenen met een verstandelijke beperking wonen. Ik dacht: Wat prachtig! Mooie, grote huizen, gefinancierd vanuit pgb’s. Ik vroeg me af: Waarom is dit er niet voor mensen met een lichamelijke beperking? Ik werk zelf in een verpleeghuis en bedacht dat zo’n woonvorm voor velen een heel andere manier van leven zou betekenen. Ik moest meteen denken aan de oude pastorie, die leegstaat. Onze hervormde wijkgemeente, de Singelkerk, is eigenaar van een grote pastorie in het centrum van Ridderkerk. Het functioneert al lange tijd niet meer als pastorie. Zou dát niet iets zijn voor zo’n huis…?’

Vanuit de kerkelijke gemeente werd positief en enthousiast gereageerd. De Sterke: ‘Na een uitvoerig onderzoek en overleg met verschillende instanties bleek begin 2010 dat de pastorie niet geschikt is voor het beoogde doel. Inmiddels was wel duidelijk dat de gemeente Ridderkerk zeer positief stond tegenover dit initiatief. Binnen Ridderkerk zijn vrijwel geen voorzieningen aanwezig waar mensen met een lichamelijke beperking zelfstandig kunnen wonen en waar de nodige professionele ondersteuning en begeleiding beschikbaar is. Ook woningbouwvereniging Woonvisie vond het een prachtig idee. Zij wilde het project financieren en de verhuur op zich nemen. Zo was de inmiddels opgerichte stichting De Poort gevrijwaard van financiële risico’s en rompslomp rond de verhuur. We ontvingen van alle kanten financiële steun, niet het minst van de diaconie van de hervormde gemeente, die ook in ons bestuur is vertegenwoordigd.’