In zicht
In de reeks ‘Wie zijn onze voorgangers?’ plaatste de Protestantse Kerk op haar website een gesprek met ds. J.A.C. Olie (1974), predikant in Delft. Eerder diende hij de gemeenten van Zuilichem en Genemuiden. Enkele fragmenten.
Hoe ervaar je je roeping?
‘Ik was helemaal niet van plan om predikant te worden. Na de middelbare school ging ik bedrijfskunde studeren in Rotterdam. Het christelijk geloof voelde toen nog op afstand. Ik zat mijn tijd uit in de kerk, tot ik in 1996 plotseling tot levend geloof kwam. De studie boeide me niet meer. Op advies van mijn ouders maakte ik eerst toch de studie af en begon daarna met theologie in Utrecht. Steeds meer had ik het verlangen om in Gods koninkrijk bezig te zijn, en het evangelie te delen met mensen die er onbekend mee zijn.’
Hoe zorg je ervoor dat je niet opbrandt?
‘Tijd nemen voor de eigen omgang met God is ongelooflijk belangrijk. De rust bij Christus zoeken, noem ik dat. De tekst uit 1 Timotheüs 4:16: ‘Geeft acht op uzelf’ is een dagelijkse reminder dat je niet alles kunt. Na de coronatijd wilde ik heel hard gaan ‘rennen’. Dan loop je jezelf snel voorbij. Je kunt bewogen en betrokken zijn, maar als je slecht voor jezelf zorgt, ga je eraan onderdoor. Dat vraagt God niet van ons.
Mijn gezin houdt me op de juiste momenten een spiegel voor. En sinds anderhalf jaar hebben we een hond. Een aanrader om nieuwe contacten in de wijk op te doen!’
Welke (na)scholing heb je voor het laatst gevolgd?
‘Twee jaar geleden heb ik een cursus contextueel pastoraat gevolgd, en vorig jaar met collega’s een studiereis naar Indonesië gemaakt. Beide gaven me verdieping in het pastoraat. Je ontdekt dat alles wat mensen zeggen en doen grotendeels te maken heeft met afkomst. Dingen die je overkomen in het leven hebben invloed op wat je bent en doet. Het leerde me om goed naar het verhaal van anderen te luisteren, ook al is diegene heel anders dan jezelf. Dan komen er vanzelf aanknopingspunten voor grote levensvragen of een opening om over God te praten.’
Met wie zou je graag een keer aan tafel zitten?
‘Met mensen die regelmatig negatief in het nieuws zijn: personen als Ridouan Taghi en Willem Holleeder.
Ze worden afgeschilderd als monsters, maar zijn ook vader van, broer van of vriend van. Ik ben nieuwsgierig naar de mens achter degene die verkeerde keuzes heeft gemaakt. Waar putten zij inspiratie uit? De verkondiging van genade, liefde en nieuwe kansen is niet alleen voor zondag in de kerk, maar een boodschap voor de hele wereld.’
Is er een bijbeltekst die met je meegaat?
‘De tekst uit 1 Korintiërs 9:16b: …want de nood is mij opgelegd. En wee mij, indien ik het Evangelie niet verkondig (Statenvertaling). Vooral het stukje over ‘de nood’ heeft betrekking op mijn eigen roeping. Deze woorden wijzen me steeds de richting die ik moet gaan én laten me zien dat ik het evangelie niet alleen binnen de kerkmuren moet houden.’
Wat hoop je voor de toekomst van de kerk?
‘Dat we trouw blijven aan het evangelie, en oog houden voor de persoonlijke relatie met God én die met andere mensen. De vorm van het kruis symboliseert dat zo mooi: de verticale lijn als de relatie tussen God en mensen, de horizontale lijn die tussen mensen onderling. Die twee kunnen niet zonder elkaar. We zijn geroepen om heilig met God te leven, zijn koninkrijk tegemoet, maar ook om ons te verzetten tegen iedere vorm van onrecht.’