In de frontlinie
Het is een voorrecht om vrienden te hebben met een bijzondere opdracht in Gods Koninkrijk
Terwijl ik dit schrijf, zijn vrienden van ons in Congo in verband met de afronding van hun vertaalproject. Na ruim 25 jaar noeste arbeid is het Nieuwe Testament in de Lika-taal op papier beschikbaar. Wat een vreugde! In de eerste plaats voor de Lika die het Evangelie in eigen taal kunnen lezen. Maar niet minder voor de vertalers. En ook voor allen die dit project hebben gesteund, onder andere via de GZB.
De afronding van dit project maakte ons bewust van het voorrecht om vrienden te hebben met een bijzondere opdracht in Gods Koninkrijk. Uit de eerste hand verneem je wat inspireert en waar het om spant. In al die jaren hebben we ervaren dat zendingswerk allesbehalve een romantisch gebeuren is. Niet lang na hun uitzending in 1992 brak in Congo een hevige burgeroorlog uit. Onze vrienden konden na hun verlof niet terug en raakten al hun bezittingen kwijt. God opende echter verrassend nieuwe wegen, waardoor in de tijd die volgde, het lokale vertaalteam op afstand begeleid kon worden.
Dietrich Bonhoeffer (1906-1945) rekent aan het begin van zijn boekje over de christelijke gemeenschap zendingswerkers tot degenen die kunnen hunkeren naar een gemeente. Hij onderstreepte het belang van de brief, van het bezoek en het gezamenlijke gebed voor hen. Hij schreef dat in een tijd zonder sociale media. Nu er vaak onmiddellijke toegang tot internet is, ook op veel plekken in het Zuiden, lijkt het belang van contacten met het thuisfront van minder belang, maar dat is schijn. Juist als je in de frontlinie werkt, heb je behoefte om ervaringen te delen. Dat geldt ook als die bijzondere taak in Nederland wordt verricht. Een mens kan niet zonder steun.
Bonhoeffer meent echter dat die elementaire behoefte niet het belangrijkste is. Gemeenschap is niet een psychologisch ideaal, maar een geestelijke realiteit. Mensen dienen elkaar te herinneren aan de nieuwe werkelijkheid van het Koninkrijk van God. Daarin hebben tegenkrachten niet het laatste woord. Een christen hoeft ze niet te ontkennen en hoeft er niet voor weg te lopen. Maar men is aan elkaar gegeven om de ander erdoorheen te dragen, waar men zich ook bevindt. En dat wederkerig. Vrienden in de frontlinie zijn tot grote zegen voor het thuisfront.