Groei van de kerk in China trekt wereldwijd aandacht

Op een gemiddelde zondag gaan in China meer mensen naar de kerk dan in heel Europa. Om hoeveel Chinezen het precies gaat, weet niemand. Een ‘veilige’ schatting komt op zestig miljoen, dat is ongeveer 4 procent van de bevolking, verklaart ds. N.M. Tramper.

In geen land heeft de christelijke kerk in de vorige eeuw zo geleden als in China. De storm van onderdrukking die na de communistische machtsovername in 1949 opstak, raasde in alle hevigheid over de kerk tijdens de Culturele Revolutie toen Mao zijn verlichte communistische denkbeelden invoerde. Begin jaren tachtig begon de storm te luwen. Uit de geplette bodem schoten overal de plantjes van de kleine christelijke gemeenschappen op. Niemand kon hun groeikracht tegenhouden. Nu trekt de groei van de kerk in China wereldwijde aandacht. Wat is toch het geheim? Hoe komt het dat Chinezen niet alleen op het platteland, maar ook in de economische en financiële centra van de miljoenensteden en op de universiteiten belangstelling tonen voor het christelijk geloof?

Studiereis

Om meer inzicht in deze vragen te krijgen, maakte ik enige tijd geleden een studiereis voor predikanten mee, georganiseerd door Kerk in Actie, onder leiding van dr. B. Plaisier en dr. T de Boer (Hongkong). De reis voerde langs verschillende steden in China: Shengdu, Dali, Shanghai, Duzhou, Nanjing, en ten slotte Hongkong. Van sommige steden wist ik het bestaan niet eens, en dan te bedenken dat het allemaal steden zijn die wat betreft aantal inwoners en economische ontwikkeling niet onderdoen voor Parijs of Londen.

Omdat we in onze internationale gemeente IREF in Delft behoorlijk veel (hoogopgeleide) Chinezen ontvangen, was het voor mij nuttig om hun achtergrond beter te leren kennen. Ik wilde vooral weten wat hen aantrekt in het christelijk geloof en welke pijlen de Heilige Geest op zijn boog heeft om hen tot geloof in Jezus te brengen.

Beproefd

Een van de antwoorden vond ik niet in de stad, maar in de bergdorpjes in de omgeving van Dali, in het Zuidwesten van China. Hier hebben zendelingen van de China Inland Mission (nu OMF) al anderhalve eeuw met groot geduld gewerkt onder bergstammen zoals de Bai

en de Lisu

. We ontmoetten stralende christenen midden in een deprimerende omgeving, waar de problematiek van drugsverslaving en aids groot is, en waar Boeddhistische en Taoïstische tempels hun invloedssfeer proberen te vergroten.

Diepe indruk maakten de verhalen van het bejaarde echtpaar Wu (getrouwd in 1953). Mevrouw Wu vertelde over de donkere jaren van de Culturele Revolutie. Zij moest met drie kinderen zien rond te komen terwijl haar man gevangen zat. Hoe ze geïsoleerd en gestigmatiseerd werden als spelbrekers. Hoe ze brute huiszoekingen moesten ondergaan op zoek naar het verboden boek, de Bijbel. Zij had deze ten slotte in reepjes gescheurd en in de voeringen van de kinderjasjes genaaid.

Voelden ze geen verleiding om op te geven? Hadden ze geen vragen waarom God zoveel lijden bij Zijn kinderen toelaat? Mw. Wu legde in haar grote, beduimelde Bijbel haar vinger bij een tekst uit de eerste Korinthebrief: ‘Het dwaze van God is wijzer dan de mensen en het zwakke van God is sterker dan de mensen.’ (1 Kor.1:25)

Lees de volledige tekst van het verslag in De Waarheidsvriend van 15 april 2016.