Gelovig omgaan met het lijden

Lijden is aan devaluatie onderhevig. Wat vroeger bij het ‘gewone' sterven behoorde, wordt vandaag geduid als intens lijden. Ook wij groeien mee in die ontwikkelingen. Dr. A.A. Teeuw gaat in op de veranderende visie op het lijden.

In honderd jaar is er veel veranderd, op allerlei terreinen. Ook binnen de geneeskunde. Revolutionaire ontwikkelingen hebben zich voltrokken. Denk aan de opkomst van allerlei medicijnen, waaronder de antibiotica, operatie- en narcosetechnieken, tot en met de hightechgeneeskunde van vandaag. Maar wat heeft dit allemaal gebracht?

Twee ontwikkelingen vallen op. In de eerste plaats is tijdens de afgelopen honderd jaar de levensverwachting fors toegenomen. Dat zal niemand verbazen. Maar in de tweede plaats is ook de mate van lijden in de laatste levensfase toegenomen. Dat is vreemd. Dit leidt als vanzelf tot de vraag naar de reden daarvan. Waarom die toename van lijden?

In de eerste plaats door de medische ontwikkelingen zelf. Dat wordt duidelijk wanneer we ziektegeschiedenissen van toen en nu vergelijken. Neem het voorbeeld van geelzucht. Wanneer iemand honderd jaar geleden (pijnloze) geelzucht ontwikkelde, wist iedereen hoe laat het was. Dan had zo’n patiënt kanker bij de alvleesklier of galblaas en was hij of zij ten dode gedoemd.