In het Nieuwe Testament vinden we kortgezegd een aantal aanwijzingen die erop wijzen dat de sabbat zijn vervulling heeft gevonden in het volbrachte werk van de Heere Jezus. Vervulling is dus niet hetzelfde als afschaffing. De vorm is veranderd, maar de essentie blijft bewaard (zie NGB 25).
Na onze verkenning van het Oude Testament inzake de sabbat, zien we de vraag onder ogen hoe dit verder ging in het Nieuwe Testament.
Ware rust
Een eerste aanwijzing hiervoor vinden we in de manier waarop de Heere Jezus met de sabbat omging. Er is een aantal gebeurtenissen in het Nieuwe Testament beschreven die ons vertellen hoe Jezus op de sabbat bijvoorbeeld een man met een verschrompelde hand genas (Mark.3:1-6), of een kromgegroeide vrouw genas (Luk.13:10-17). Hij laat op die manier de ware bedoeling en betekenis van de sabbat weer tot zijn recht komen als een dag van Gods verlossing.
Mattheüs 12 beschrijft de eerste confrontatie van de Heere Jezus met de Farizeeën op het punt van de sabbat. Het gaat over de discipelen die aren plukken en eten op de sabbat. Op drie dingen wil ik wijzen.
"*" geeft vereiste velden aan
