Duiding van de actualiteit

Een christen moet de actuele ontwikkelingen toetsen en duiden vanuit de Schrift. Dit zal allereerst betekenen dat we de dingen zien in het licht van de eeuwige God, schrijft dr. A.A.A. Prosman.

Er is veel aan de hand. Dat kan niemand tegenspreken. Er is angst vanwege gruwelijke onthoofdingen en het meedogenloze optreden tegen christenen en jezidi’s.

Er is angst, omdat na de Arabische lente een Arabische herfst is gevolgd en er misschien wel een Arabische winter voor de deur staat. In verschillende Arabische landen woeden oorlogen en in landen waar geen oorlog is, is van democratisch bestuur weinig te merken.

De ontwikkelingen in Oekraïne hebben nog het nodige aan de angst toegevoegd. De Baltische staten voelen zich bedreigd. Staat een nieuwe Koude Oorlog voor de deur?

Dit alles kan gemakkelijk leiden tot een tweedeling in onze meningsvorming: hier en daar, zij en wij, het Westen en de Arabische wereld, christenen tegenover moslims.

Dat is een zwart-witdenken waar een christen zich beter niet aan kan wagen. Een christen behoort niet zondermeer tot ‘het Westen’, hij behoort tot Christus. Wie dat zegt, stelt zich niet neutraal op en die distantieert zich niet van de politieke werkelijkheid, die kiest niet voor een doperse wereldmijding.

Wat betekent het ‘niet van het Westen zijn’, maar ‘van Christus’? Om dit te verduidelijken neem ik als voorbeeld dat onze politici voortdurend, en nogal plechtig, spreken over ‘onze waarden en normen’. Inburgering betekent dat mensen van elders zich ‘onze waarden en normen’ eigen maken. Er wordt zo nadrukkelijk over deze waarden en normen gesproken dat het een dwingende klank krijgt.

Het volledige artikel is te lezen in De Waarheidsvriend van 5 december 2014.