We spreken niet zo makkelijk over onze ontmoetingen met God. Dat is op zichzelf bevreemdend, want wij zeggen dat God en geloof het allerbelangrijkste zijn in ons leven! Als wij koning Willem-Alexander ontmoeten, vertellen we dat echt wel verder. ‘Moet je nou eens horen…!’
Het is daarom goed om stil te staan bij onze persoonlijke beleving van ontmoetingen met God. Ons getuigenis hoeft niet indrukwekkend te zijn. Het gaat over ons alledaagse leven met God.
God ontmoet mij
God ontmoeten in je dagelijkse leven. Wat is dat? Dat is ervaren dat de Heere dichtbij komt. Dat Hij je als het ware aanraakt, bij je binnenkomt. Ik heb het hieronder over ‘Ik ontmoet God als…’ maar de ervaring is misschien wel andersom. ‘God ontmoet mij als…’, ‘God zoekt en vindt mij, als…’ In die ontmoeting raken we zelf verbaasd dat God zo dichtbij ons komt. ‘In Hem leven wij, bewegen wij ons en bestaan wij’, zegt Paulus in Handelingen 17 direct nadat hij gesproken heeft over het zoeken en tastend vinden van de Heere, Die niet ver van ieder van ons is.
Let er wel op dat het ervaren van Gods aanwezigheid ook iets zegt over onze persoonlijkheid. De één beleeft meer van God dan de ander, omdat hij als persoon sowieso meer hoogten en diepten in het leven ervaart. Een meer gelijkmatige persoon zal anders spreken over ervaringen met God. Een rationeel mens beleeft Gods aanwezigheid anders dan een meer emotioneel mens. Dat is niet erg. Laten we elkaar niet de maat nemen.
Persoonlijke interpretatie
De ervaringen die we vertellen, zijn altijd persoonlijke interpretaties van die ervaringen. De ene ouderling zegt: ‘De Heilige Geest sprak tot mij in mijn pastorale gesprek precies toen ik vastliep en zo kwam ik weer verder.’ Een ander noemt hetzelfde: ‘Ik dacht tijdens het gesprek zomaar aan een bijbeltekst en die kwam goed van pas.’ Wij mogen de persoonlijke ervaringen niet veroordelen, zelfs als onze interpretatie anders zou zijn.
Augustinus hoorde ooit een stem roepen: ‘Tolle, lege!’, ‘Neem, lees!’ Hij beleefde dat als het roepen van God of van een engel en sloeg de Bijbel open in de Romeinenbrief en kwam tot bekering. Als wij nu zeggen dat dat hoogstwaarschijnlijk de stem van een spelend kind was, doet dat niets af aan Augustinus’ Godservaring. Voor hém was het de stem van God. Je kunt ook zeggen: God sprak tot hem door een kind op dat moment ‘Tolle, lege!’ te laten roepen.
Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 11 mei 2023. Neem een jaarabonnement (€ 52,50). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!