Het lijkt wel of er voor iedereen een eigen Bijbel gemaakt is. We moeten voorkomen dat we als bijbellezers meer en meer het gevoel krijgen dat persoonlijke beleving voorop staat. Daarom denk ik dat we als christelijke organisaties, uitgevers en kerken maat moeten houden.
Je hoort mensen soms wat cynisch zeggen: de Bijbel is het meest verkochte, maar minst gelezen boek ter wereld. Gelukkig is onze ervaring als bijbelgenootschap dat veel mensen de Bijbel juist koesteren. Soms kom ik stukgelezen bijbels tegen, en dat zijn natuurlijk de mooiste. Maar we kunnen niet ontkennen dat bijbellezen onder druk staat, zeker in onze eigen context.
Dit artikel gaat over de rol van de Bijbel in onze maatschappij, over wat we aanduiden als bijbelgebruik. Ik zal drie trends benoemen en vanuit het perspectief van het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap hier enige duiding aan geven.
Trend 1: ontlezing
In het nieuws wordt er dikwijls aandacht aan besteed: er wordt steeds minder gelezen. Met name mensen onder de 35 lezen aanzienlijk minder boeken en kranten. Ze lezen nog wel, maar vooral digitaal. En dan gaat het om (zeer) korte stukjes eenvoudige tekst, vaak voorzien van video of pakkend beeld. Voor een ontlezende generatie vormt de Bijbel als boek van meer dan duizend bladzijden een grote uitdaging. Daar komt nog bij dat in veel bijbelvertalingen de taal ingewikkeld is, van het hoogste literaire niveau, en soms ook nog eeuwenoud.
Hoewel ik ontlezing zeker niet toejuich en zowel in verband met de Bijbel als met andere literatuur hoop dat de trend zal keren, moet ik er ook een kanttekening bij maken.
"*" geeft vereiste velden aan