De basics van de kerk

De Protestantse Kerk is opgesloten geraakt in haar eigen kerkcultuur. De beheersstructuur is te log, allerlei regelingen zijn te omslachtig. Daarom is de notitie ‘Kerk 2025’ geschreven om een uitweg te vinden uit een impasse, schrijft ds. J.A.W. Verhoeven

In een nachristelijke cultuur is een nieuwe vormgeving van de kerk dringend nodig. Deze notitie wil ons hart bewegen: de kerk is niet een vermoeiende sleur, maar een fascinerend gebeuren.

Maar wat ís de kerk? Dat moet eerst duidelijk zijn, voordat we gaan sleutelen aan de inrichting van de kerk. Back tot he basics. De kerk staat of valt met haar belijden van de drie-enige God. Met waardering noteer ik deze inzet. Er staat veel op het spel: de gestalte van de Protestantse Kerk voor volgende generaties.

Al lezende in de notitie proef ik bewogenheid en bevlogenheid. Maar er kunnen ook kritische vragen gesteld worden. Zijn de problemen die de notitie benoemt en probeert op te lossen, de echte problemen? De aanleiding voor Kerk 2025 is de ontkerkelijking. Mijns inziens hangt die innerlijk samen met het onvermogen van de kerk om haar belijdend karakter gestalte te geven. Een verdeelde kerk verliest haar gezag.

Trefzeker typeert de notitie onze tijd: deze is seculier. Met terugverlangen naar ‘christelijke’ tijden komen we niet verder. Wij kiezen individueel. Wij leven in een netwerksamenleving. Daar past geen geografisch bepaalde gemeente bij, geen instituut. Niemand van ons staat buiten deze ontwikkelingen, al voelt de ene gemeente meer de druk ervan dan de andere.

Nu is de vraag hoe het Evangelie ingaat op de cultuur. De notitie is hier tamelijk vlak. Nogal neutraal wordt geanalyseerd hoe onze cultuur in elkaar steekt. Maar zou het ook kunnen zijn dat er in culturele ontwikkelingen een antichristelijke tendens zit? Die vraag lijkt op zijn plaats, zeker in een cultuur die weet gehad heeft van het Evangelie.

Lees de volledige tekst in De Waarheidsvriend van 6 november 2015.