D66-boegbeeld overleden

In de week waarin het krantennieuws werd beheerst door de Olympische Winterspelen, minister Plasterk en waarin het spannend was of de Eerste Kamer de nieuwe Jeugdwet zou aanvaarden, moest D66 het overlijden van een tweetal prominente leden bekendmaken.

Eerst dat van Ernst Bakker (67), in de administratie van D66 ingeschreven als lid nr.33, en volgens een overlijdensadvertentie ‘een van de steunpilaren van onze partij’. Bakker was vanaf 1971 verbonden met de politiek, laatstelijk als burgemeester van Hilversum. Bakker wordt een betrokken, markante humorvolle bestuurder genoemd. Volgens zijn vrienden, onder wie Jan Terlouw, was Bakker ‘ooit van gereformeerde huize, maar wat een bon vivant’.

Veel meer aandacht van de media ging echter uit naar het overlijden van mevrouw Borst-Eilers (81), eveneens lid van D66 van (vrijwel) het eerste uur (1968), maar in korte tijd uitgegroeid tot D66-boegbeeld en in 2003 gelauwerd tot erelid. Die bijzondere aandacht houdt niet slechts verband met het feit dat mevrouw Borst minister was (en Minister van Staat), maar is mede een gevolg van de vragen die zijn gerezen rond de oorzaak van haar overlijden.
Mevrouw Borst werd minister toen ze al gepensioneerd was als medisch directeur van het Academisch Ziekenhuis Utrecht. In die hoedanigheid stond ze bekend als een met de patiënten begane arts. Daarnaast had ze haar sporen verdiend in de wetenschappelijke geneeskunde.
Verstand van zaken kwam haar goed van pas toen zij gedurende de twee paarse kabinetten-Kok (1994-2002) minister van volksgezondheid, welzijn en sport was en politiek gesproken succesvol opereerde.
Op veel onderwerpen zorgde ze voor veranderingen. Zo voerde ze onder andere een budgetteringsbeleid in ter beheersing van de zorgkosten (dat naderhand tot wachtlijsten leidde) en bracht ze een stelsel van donorverklaringen tot stand. Haar grootste bekendheid verwierf ze echter met haar euthanasiewet waardoor euthanasie niet langer strafbaar werd, mits aan een aantal zorgvuldigheidseisen is voldaan. Daarmee werd Nederland het eerste land ter wereld waar euthanasie gelegaliseerd kon plaatsvinden.