Column Marieke: Ontmoeting
Soms zou ik u allemaal wel willen uitnodigen bij ons thuis om onder het genot van soep en brood Jozef en Andrej te ontmoeten.
Soms zou ik u allemaal wel willen uitnodigen bij ons thuis om onder het genot van soep en brood Jozef en Andrej te ontmoeten. Helaas is dat in de praktijk niet zo makkelijk. Daarom deel ik hun verhalen en vragen maar in deze column.
Eerst stel ik Jozef aan u voor, een Chinese predikant die ‘christen’ uitstraalt. Hij vertelt dat hij en zijn vrouw hebben gekozen voor thuisonderwijs. “Als christen heb ik geen andere keus”, zegt hij. “Je wilt je kinderen toch niet dag in dag out blootstellen aan communistische propaganda?” Die keuze heeft een prijs: hun dochters zullen waarschijnlijk geen toegang krijgen tot het hoger onderwijs. Maar voor Jozef weegt het opvoeden van zijn kinderen in de vreze des Heeren zwaarder dan welk diploma dan ook.
Hij krijgt op allerlei manieren met vervolging te maken. De autoriteiten houden hem scherp in de gaten, en hij moet regelmatig op het matje komen bij de politie. Hij kent broeders die daar na zo’n gesprek meteen een enkeltje gevangenis kregen.
Jozef, de Chinese predikant, blijkt verrassend veel te weten over de kerk in Nederland.
Naast hem zit Andrej, een jonge Rus. Hij is zoon van een predikant en de oudste van elf kinderen. Hij vertelt hoe zijn grootouders onder het communistische regime zwaar werden vervolgd en in het geheim met andere christenen in een bos samenkwamen. Hun moed en standvastigheid zijn voor Andrej nog altijd een groot voorbeeld.
Al pratend en luisterend komen we uit bij de kerk in Nederland. Jozef blijkt daar verrassend veel van te weten. De reformatorische theologie spreekt hem erg aan, en met veel waardering praat hij over Bavinck en de Synode van Dordt, waar hij zichtbaar meer van weet dan ik. Hij heeft gehoord dat reformatorische kerken in Nederland steeds liberaler worden, en hij uit zijn zorg dat hetzelfde in China zou kunnen gebeuren als de welvaart daar groeit.
"*" geeft vereiste velden aan