Beurs van de bond
Hoewel de geboortedag van het studiefonds, 15 maart 1915, haast ongemerkt voorbijging, is het fonds springlevend, schrijft dr. C.M. van Driel.
Jaarlijks worden er uit de kas van het studiefonds met milde hand boeken aan theologiestudenten uitgedeeld, talloze bondsdominees hebben er hun studie aan te danken en gemeenten zien het fonds geregeld op het collecterooster.
De meeste activiteiten rond het studiefonds gebeuren in het verborgene. Niemand zit er op te wachten dat van studenten die ernaar streven het ene nodige te verkondigen, de vele noden openbaar worden. Van elkaar weten oudere dominees heel goed dat zeker twee derde bij het hoofdbestuur heeft aangeklopt voor financiële steun. Het archief van de bond bevat ook brieven van theologen van naam die dat misschien niet meer willen weten, aangezien deze aanhankelijkheidsbetuigingen zeker niet laten doorschemeren dat zij later in andere sectoren van de kerk hun heil hebben gezocht. Vanwege de gevoeligheden en de privacy focus ik in dit tweetal herdenkingsartikelen op de eerste decennia van het studiefonds.
Veel maakt dat niet uit, want er is altijd grote continuïteit in de doelstellingen geweest, al varieerden de middelen. Tientallen jaren lang droeg het studiefonds bij in de studiekosten of financierde die zelfs helemaal: collegegeld, kamerhuur, studieboeken. Nadat er vanaf eind jaren vijftig via extra kinderbijslag, later door middel van een basisbeurs, financieel gezien geen onoverkomelijke drempels meer zijn om te studeren, heeft het studiefonds vooral een aanvullende rol gekregen. Het helpt bij het opbouwen van een goede boekenkast en het steunt studenten met een zogeheten late roeping.
Sinds de overheidsbezuinigingen hebben geleid tot drastische verlaging van de studiefinanciering en enorme prijsverhogingen voor tweede studies, krijgt aanvullende steun uit het studiefonds weer een grotere rol. En wie weet wat er binnenkort verandert als de studiekosten in de ogen van het duo Bussemaker-Dekker 35 jaar lang een halssieraad zullen vormen, terwijl studenten dit leenstelsel ervaren als een hypotheekjuk van ongezonde omvang. Misschien keert het studiefonds wel terug naar de begintijd.
Lees de volledige tekst in De Waarheidsvriend van 4 december 2015.