Menigmaal schaam ik me voor de Europese Unie, bijvoorbeeld voor de vele fouten in de uitgaven of de soms achteloze besluiten. Gelukkig is dat niet altijd het geval. Na de barbaarse daden van Hamas in het zuiden van Israël stonden we met honderden collega’s op de trappen van het Europees Parlement om onze steun te betuigen aan Israël. Toen voelde ik vooral eensgezindheid en verbondenheid.
Toch kom ik ook rond de opstelling van de EU tegenover Israël niet helemaal los van een gevoel van schaamte. Want met woorden veroordeelt de EU Hamas, maar waar blijven de daden? Waarom blijft de Europese Commissie weigeren gehoor te geven aan onze oproep honderden miljoenen euro’s EU-subsidie aan de Palestijnse Autoriteit op te schorten, zolang die het Hamas-geweld niet veroordeelt?
Terwijl er alle reden is de geldkraan even dicht te draaien, afgezien van acute humanitaire hulp. Het gruwelijke geweld van Hamas moet een krachtig antwoord krijgen, ook van de EU. Hoe anders helpen we voorkomen dat Hamas ooit Israël van de kaart veegt ‘van de rivier tot de zee’, wat haar doel is? De Europese business as usual-houding is als een rode loper voor terroristen.
Het EU-belastinggeld gaat bijvoorbeeld naar scholen, vernoemd naar plegers van zelfmoordaanslagen. Waar kinderen schoolboeken lezen vol Jodenhaat, met een atlas waarin Israël ontbreekt. Het zou me niet verbazen als met ons EU-geld straks Hamas-hoofdkwartieren herrijzen die Israël net heeft vernietigd. Dit alles is onaanvaardbaar.
Ook op andere terreinen schaam ik mij voor het optreden van de EU. De EU laat de miljoenen vervolgde christenen wereldwijd in de kou staan en sluit een handelsverdrag dat Afrikaanse landen dwingt abortus toe te laten.
Kijk ook naar de 120.000 Armenen die door Azerbeidzjan zijn verdreven uit Nagorno-Karabach. Heeft u een krachtige EU-reactie gezien? Ik namelijk niet. Sancties tegen Azerbeidzjan zouden gepast zijn, maar de EU blijft het land juist geld betalen voor aardgas. Ook hier vrees ik dat de EU zo de kiem legt voor meer onrecht.
Principes als rechtvaardigheid en mensenrechten moeten weer leidend worden in de EU. Zo kan onze club van 27 landen, opgericht voor vrede, veel levens verbeteren. Dat zou een EU zijn waar ik trots op zou zijn.
Geïnteresseerd in meer lezenswaardige artikelen? Neem een jaarabonnement (€ 52,50). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!