Armenië verlangt naar God
Terwijl Armenië in de overwegend islamitische regio wordt bedreigd, staat intern de godsdienstvrijheid ter discussie. Een reportage door Marie Verheij.
‘Ik merk in Armenië een enorm verlangen naar God’, zegt Maria Goris, hulpverlener in het land en directeur van Little Bridge, een kleinschalige hulpverleningsorganisatie. ‘Armeniërs hebben een vast en een groot geloof. De kerken bloeien. Vooral jongeren zijn met het geloof bezig. De baptistenkerken zitten vol, de pinkstergemeenten puilen uit en ook de Armeens-Apostolische Kerk mag niet klagen.’
Maria Goris leidt ons rond in Echmiadzin, het ‘Vaticaan’ van de Armeense Kerk met de Katholikos aan het hoofd. De Ararat, die in het aangrenzende Turkije ligt, kun je hiervandaan goed zien. De imposante met sneeuw bedekte berg waarop Noach met zijn ark zou zijn geland, domineert met z’n contouren de horizon. Het Armeense volk beschouwt deze berg als spiritueel vaderland; niet verwonderlijk dus dat de Ararat het nationaal symbool van Armenië is.
Op dat moment komt er vanuit het seminarie een enorme stoet mannen aangelopen, in lange zwarte jassen gekleed. Het blijkt een dagelijks ritueel. ‘De toekomstige priesters’, vertelt Maria Goris.