De kerk open
In de jongste column van dr. Elsbeth Visser breekt ze een lans voor het dagelijks openstellen van de kerk, zodat de lofzang, de gebeden, de ontmoetingen door kunnen gaan. Welnu, in de Sint-Janskerk te Gouda hebben twee diakenen het plan opgevat en in uitvoering gebracht om deze kerk elke avond vier uur lang open te stellen voor Gouda. Terwijl de omringende horeca de deuren moest sluiten, ging het licht aan in de kerk en gingen de deuren open. Voorlopig nog even als proef, maar wie weet voor langere tijd.
De eerste reacties zijn bemoedigend. Binnen een week gaven zo’n veertig mensen zich op als gastvrouw of gastheer. Elke avond komen er mensen binnen, zowel vanuit de eigen gemeente als van passanten en omwonenden. Bijbelkringen die in de huizen niet samen mogen komen, kunnen dat nu in de kerk of in de Van de Vormkapel doen. Ook mensen die alleen zijn, stilte zoeken of gewoon een rondje in de kerk willen lopen, komen door de open deur naar binnen.
Hoewel de kachel niet brandt, is het toch warm binnen en is de eeuwenoude kerk onwaarschijnlijk mooi verlicht. Orgellessen zorgen vaak voor passende muziek en vrijwilligers heten je welkom als je binnenkomt.
De Goudse kerk die zich niet te verheven voelt om ook spelonk van Adullam te zijn… Hieronder een impressie van een vrijwilliger.
Vanavond dienst gedaan als gastheer van de Sint-Jan. Mooi dat deze kathedraal ’s avonds gewoon open is voor wie dan ook… Terwijl heel de stad leeg en verlaten is, brandt er licht in de Sint-Jan en klinken er orgelklanken door de open deur. Wie binnenkomt, hoort als eerste woord ‘welkom!’ En dan zie je hoe mooi deze kerk ’s avonds is. Adembenemend!
Af en toe komen er mensen naar binnen, soms aarzelend, soms verwonderd. Ik zie een man die zegt wat eenzaam te zijn, zeker nu zijn relatie ook uit is. Hij blijft de hele avond bij ons en praat over van alles uit zijn leven. Vroeger kwam hij ook wel eens hier… hij wijst ons nog op een paar details. Aan het eind bedankt hij ons voor de fijne avond. Twee jonge meiden maken een rondje door de kerk en steken een kaarsje aan. Een jonge man die vlak bij de kerk woont, komt binnen. ‘Ik las dat jullie open zijn. Wat goed!’ Nog iemand komt op de valreep langs. Mag het nog? Hij is zichtbaar onder de indruk van het interieur….
Ondertussen wordt er orgelles gegeven op het hoofdorgel. Prachtige koralen zweven door het gebouw. Op een bepaald moment klinkt zelfs het Wilhelmus van twee kanten… het grote orgel speelt een regel en het koororgel antwoordt. Fantastisch samenspel, meer concert dan oefening. Om 21.30 uur is het mooi geweest. We doen de lichten uit en vergrendelen de deur met een dikke balk.
Die grote schitterende kerk die ook herberg wil zijn, sluit nu toch haar deuren. Lichtpuntje voor wie het nodig heeft, cultuurdrager voor wie er oog voor heeft, of gewoon schuilplaats in een lege stad voor wie toevallig langsloopt.
Welkom, wie je ook bent… zoals de grote Stichter van de kerk het ooit bedoelde.
Bert Wiltink, Gouda