column

Wal en schip

Mensen van mijn generatie kennen Nederland niet anders dan als een door en door seculier land, waar je als christen vreemd wordt aangekeken.

Christenen hebben achterlijke ideeën over abortus en euthanasie. Alle mogelijkheden voor zelfbeschikking moeten telkens maar wettelijk worden verruimd en vervolgens in de praktijk worden opgerekt. Alles wordt altijd paarser, zo ken ik dit land.

Toch leek het er afgelopen weken twee keer op dat de wal het schip begint te keren. Eerst in de discussie over de NIPT-test, die dient om tijdig ongeboren kinderen met het downsyndroom op te sporen om ze te kunnen aborteren. Nota bene omroep Powned, niet echt befaamd om fijnzinnigheid, zond een interview uit met een moeder van een kindje met down onder het motto ‘down is zo gek nog niet’. De moeder genoot zichtbaar van haar dochtertje. Als er een NIPT-test was gedaan, had ze het kindje waarschijnlijk laten weghalen, maar nu was ze blij dat ze dat niet had gedaan. Ik had de neiging in mijn arm te knijpen: is dit echt? Een seculier tegengeluid tegen abortus, nadat de VVD-denktank er recent al voorzichtige kanttekeningen bij had geplaatst.

Het tweede was de hausse aan reacties op de documentaire die eigenlijk bedoeld was om de Levenseindekliniek te promoten. Dat is wel mislukt. Opiniemakers waren eenstemmig geschokt over deze moord, uitgevoerd voor anderhalf miljoen kijkers. De uitspraak ‘Huppakee. Weg’ van de vrouw op wie euthanasie werd gepleegd, zal nog vaak worden aangehaald als typering van het doorgeschoten Nederlandse euthanasiebeleid. Natuurlijk werd er nog wel wat gedaan om de schade te beperken: de arts die de euthanasie uitvoerde, mocht in NRC uitgebreid zijn zegje doen. Maar overtuigen deed het niet.

Komt er dan een kentering aan in onze samenleving? Is dit het wolkje als eens mans hand? Ik ben bang dat we ons niet rijk moeten rekenen. Ook het verzet tegen de NIPT-test en de huppakee-weg-euthanasie komt voort uit denken vanuit zelfbeschikking. De sensatie dat je uit de mond van seculiere opinieleiders dit soort dingen hoort, is bijzonder en ook wel weldadig. Maar een omkeer is het nog lang niet.

A. Huijgen