column

Christofobie

Schelden op christenen is in, met name in links-liberale kring.

Bij Cohen, Sap en Pechtold is het zoeken naar een sympathiek woord over de christenen. Het is naar hun oordeel noodzakelijk dat een vermeende scheefgroei wordt gecorrigeerd: christenen hebben namelijk te veel voorrechten. Om die correctie kracht bij te zetten, is schelden heel normaal. Poldertaliban, achterlijke gereformeerden, pedofielen en weigerambtenaren – dat zijn het, die christenen.

Heel duidelijk werd dat weer na de terreurdaad in Oslo. De eerste reactie van linkse politici was uiteraard voorspelbaar netjes: er mocht niet naar rechts, niet naar christenen gewezen worden. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Uiteindelijk was er niet de zelfdiscipline om een verschrikkelijke daad van een idioot onder andere te liëren aan conservatieve christenen. Een D66-raadslid in Amsterdam-Oost meende een duidelijke overeenkomst met de SGP te signaleren: Breivik als een Noorse SGP’er.

Hetzelfde lot delen rooms-katholieke christenen. Hoezeer kindermisbruik ook te laken is, het is iedere keer weer een prachtige gelegenheid om een potje vrij te schieten op die roomse gluiperds. En hoe kardinaal Simonis ook spijt betuigde van zijn beladen frase ‘Wir haben es nicht gewusst’, het wordt hem nog steeds nagedragen.

Ondertussen is sprake van een bizarre schizofrenie, die in links-liberale kringen als volstrekt logisch wordt ervaren. Schelden op de al dan niet vermeende excessen van het christendom is vooruitstrevend, maar kritiek op de islam is er niet bij. Er wordt gemakshalve weggekeken als er barbaarse executies plaatsvinden in islamitische landen. Schelden op de absurditeiten van de islam is namelijk racistisch. En, dat wordt uiteraard niet genoemd, in potentie gevaarlijker dan christenen uitschelden.

Deze brisante mix van christofobie en zelfislamisering moet ergens een oorsprong hebben. Frustraties uit de jeugd? Doorgeslagen cultuurrelativisme? Neokoloniaal schuldgevoel? De ‘dapperheid’ van de links-liberalen zou iets te maken kunnen hebben met het feit dat de christenen in Nederland grotendeels tandeloos zijn. Links voelt best aan dat de islam een macht in opkomst is en daarmee potentieel electoraat. Dat zal een deel van de verklaring zijn voor deze schizofrenie. Overeenkomst in ideologie kan het in ieder geval niet zijn. Die is even ver verwijderd als de nikaab van de Gay Pride.

R. Toes