Nu al beleid maken
Als de predikantsplaats krimpt, welke taken laat de kerkenraad dan afvallen? Een aantal preekbeurten? De godsdienstles op de openbare school? Zo'n keus is pas te maken als er visie is op het waarom en waarvoor van de gemeente, schrijft ds. M. van Dam.
Beleid met het oog op de toekomst kan juist voor kleine dorpsgemeenten een moeilijk punt zijn. Het hoort immers bij een dorpscultuur om niet te ver vooruit te kijken, maar te hechten aan wat er is, of zelfs te denken in termen van ‘het komt zoals het komt’. In dorpen wonen naar verhouding ook meer doeners, mensen die in hun dagelijks leven en werk minder bezig zijn met prognoses en visiestukken. In de context van mijn eigen gemeente, Hagestein, zie ik enkele terreinen die om goed beleid vragen.
Ten eerste is er de keuze om kerk voor het dorp te zijn. Nu ik een paar jaar in de gemeente actief ben, ervaar ik dat het een beleidskeuze van een gemeente is om je plek in te nemen in het dorp. Het is ergens gemakkelijk om je helemaal te richten op de groep mensen die actief meedoet. Toch voelen we in Hagestein de roeping om te blijven zeggen dat alle 500 mensen in de kaartenbak de gemeenteleden zijn. En dat wij als hervormde gemeente zelfs kerk willen zijn voor iedereen in het dorp. Dat is het bestaansrecht van ons als kleine gemeente.
Strikt genomen zou je ook naar een naburige plaats kunnen rijden om een bijbelse, gereformeerde preek te horen. Waarom dan toch de kleine gemeente in stand houden? Het bestaansrecht van de kleine dorpsgemeente is het geroepen zijn om van Christus te getuigen in de specifieke context van dít dorp. Gezonden om in Zijn Naam naar mensen om te zien op déze plaats.
Gods Koninkrijk gaat wel door, ook als de kerk in Hagestein zou moeten sluiten. Maar we willen graag blijven, omdat we iets te vertellen hebben. Ondanks de secularisatie in het dorp hebben we nog veel kansen om dat te doen. We gaan door met godsdienstlessen op de openbare basisschool, ook al gaan bijna alle kinderen uit onze gemeente tegenwoordig naar een christelijke school elders. We zijn zuinig op de vakantiebijbelweek als een soort dorpsgebeuren. We brengen pastorale bezoeken bij mensen op de rand en over de rand van de gemeente. We zijn betrokken bij wat speelt in het dorp.