Gelovig omgaan met rouw

Velen hebben de neiging om met een boog om mensen met verdriet of gemis heen te lopen. Hoe begrijpelijk dat soms ook is, voor rouwdragenden is het pijnlijk. We zouden elkaar moeten aanmoedigen de spiraal te doorbreken, schrijft ds. P. Vermaat.

Letterlijk betekent ‘condoleren’ samen verdriet hebben. En dat vraagt meer dan alleen een handdruk en wat stamelende woorden. Als een gemis zich al lang tevoren aankondigde, begint de rouwweg eerder en dus ook het condoleren.

Bij ingrijpende verlies- en gemiservaringen zouden we ook eens moeten denken aan: echtscheiding, baanverlies, gedwongen verhuizing en andere ingrijpende verlies- of gemiservaringen. Condoleren is gedeelde smart en dus halve smart.

Wie niet om de wonden van het leven heenloopt, maar als christen verlangt ook ‘wondverzorger’ te mogen zijn, moet zich daarvoor wel zorgvuldig laten toerusten, want lang niet alle tranen zijn zichtbaar. Daarvoor biedt de medicijnkast van het Woord van God heel veel. Geschiedenissen, psalmen en liederen krijgen opnieuw of voor het eerst glans en diepte.