Oh, die schoonmoeder

Wat is er heerlijker dan een warme, hartelijke verstandhouding tussen ouders en (aan)getrouwde kinderen? Wat kun je veel plezier aan elkaar beleven. Helaas leven sommige families op gespannen voet met elkaar, schrijft ds. J. Belder.

Soms worden contacten tussen ouders en kinderen, tussen broers en zussen verbroken, met alle verdriet die dat over en weer veroorzaakt. Ook waar je het niet verwacht gebeuren deze dingen: op het erf van de kerk, onder christenen.

Een paar klikken op internet levert een rijke oogst aan schoonmoedergrappen en -grollen – de schoonvaders blijven meer uit de wind. In tal van vragenrubrieken luchten schoondochters – en in mindere mate schoonzoons – hun hart over de (wan)verhouding met vooral schoonmama. Over de geduchte, jaloerse, bemoeizieke schoonmoeder wordt veel geklaagd, niet minder over de onhandelbare, eigenwijze schoondochter. Spanningen tussen (schoon)ouders en kinderen kunnen een huwelijk in zijn voegen laten kraken. Echtelijke ruzies met als inzet de schoonouders zieken soms tot op hoge leeftijd nog door.

Ouders kunnen het er maar wat moeilijk mee hebben dat hun kind bezig is zich op een bepaalde leeftijd van hen los te maken en dat de verhoudingen anders worden. Ze zien de jongen of het meisje aan wie hun kind zich geeft als een indringer in de familie. Hij of zij wringt zich in tussen ouder en kind, gekomen om hen iets af te nemen. Sommige ouders kunnen niet of slechts met grote moeite loslaten. Het valt hun zwaar hun nieuwe rol te accepteren en daarmee hun mogelijke schoonzoon of -dochter te aanvaarden.