Luisteren naar de synagoge
Ds. J.P. Ouwehand en mr. A. van der Poel deden met een delegatie vanuit het Centrum voor Israëlstudies (CIS) Jeruzalem aan. Het eerste kernwoord van het CIS is tenslotte luisteren'.
Het ‘Sjema Israel’ galmt nog lang na in onze oren. Zo mooi en zo intens hoorden we het nooit. Gezongen door de chazzan van de conservatieve Moreshet Yisraël-synagoge in Jeruzalem in de dienst op sjabbat. Hoe hartstochtelijk en vol overgave en verlangen wordt hier in de gemeente, de Beit Knesset, de God van Israël als de enige ware God zingend beleden. ‘Hoor Israël, de Heere is onze God, de Heere is één.’ Al eeuwenlang klinkt deze geloofsbelijdenis uit Deuteronomium in de huizen en de synagogen van het Joodse volk, waar ook ter wereld.
Het is zaterdagmorgen en we vieren de sabbat mee in de synagoge. We worden meegenomen door het zingen van de psalmen in het Hebreeuws, de oorspronkelijke taal. Geen vertaling of berijming maar de complete tekst rechtstreeks uit de Schrift. De Thorarollen worden zingend het gebedshuis binnengedragen en ouderen en jongeren worden om beurten uitgenodigd om een stukje uit de boekrol te lezen. Als je dertien bent en je hebt Bar Mitswa gedaan, mag je meedoen en word je helemaal serieus genomen. Prachtig om te zien dat ook een verstandelijk gehandicapte uitgenodigd wordt om een stukje te lezen. Eerbiedig, opperste concentratie op de tekst met het puntje van de tong uit zijn mond. De rabbijn heeft duidelijk de leiding, maar gemeenteleden – hier mannen en vrouwen – vervullen een wezenlijke rol in de liturgie.