Wie is God?

Welk beeld hebben we van God? Dat is een vraag van het grootste gewicht. Ds. C.H. Hogendoorn gaat in op het bijbelse godsbeeld en afwijkingen daarvan in de (recente) kerkgeschiedenis.

Op een avond bespraken we in de gemeente verschillende foute denkbeelden van God. Dat de God van Maarten ’t Hart – een God Die keelkanker heeft uitgevonden – onmogelijk de God van de Bijbel kan zijn. Evenmin dat God gediend wil worden op een manier die Jan Siebelink in zijn boeken suggereert. Dat het ‘twee-godendom’ van Marcion (2e eeuw; de God van het Oude Testament is een wrede God, tegenover de liefdevolle God uit het Nieuwe Testament) totaal geen bijbelse legitimatie kent. Dat de God van de kruistochten niet de God en Vader van de Heere Jezus Christus is.

Toen was daar ineens die vraag – de avond was bijna om. Een knul barstte uit: ‘Maar hoe kunnen we dán weten hoe God is?’ Het was even heel stil. Iedereen voelde aan dat dit een vraag was die er werkelijk toe deed.

Het brengt ons bij een fundamentele vraag. Kunnen wij überhaupt beweren: zó is God? Is ons verstand en hart niet zo radicaal (dat is: tot in de wortel) door de zonde verduisterd dat we op aarde nooit een recht zicht op God zullen krijgen, hoezeer we ons ook inspannen? Was dit de zonde van het volk Israël niet? Zij meenden God in de vingers te hebben (Ex.32:4). Ons kennen is toch een kennen ten dele en zal pas straks geheel en volmaakt zijn (1 Kor.13:12).

Dit onvolledige kennen houdt ondertussen de vraag onveranderd actueel, juist wanneer we constateren dat er nogal wat godsbeelden de ronde doen. Er is bijvoorbeeld een wat we maar noemen ‘Amerikaans godsbeeld’ dominant, dat het onder kerkgangers goed doet. God is als een persoon die niemand kwaad kan doen. Hij is een geweldige inspirator, een enthousiaste coach en iemand die je tot je doel, je bestemming laat komen. Bewust gebruik ik geen hoofdletters. Dit kan de God van de Bijbel immers niet zijn.

Lees de volledige tekst in De Waarheidsvriend van 30 oktober 2015.