‘Geloof je in God de Vader?’

Welk beeld hebben we van God? Dat is een vraag van het grootste gewicht. Deze week schrijft dr. J. van Eck over het godsbeeld in de belijdenissen van de Vroege Kerk.

We praten voor het gemak wel eens over ‘godsbeelden’ in de Bijbel, maar het is de vraag of dat eigenlijk wel kan. In de Bijbel komt God in de eerste plaats als een stem tot ons. De stem van de Schepper, Die de dingen in het aanzijn roept: ‘Laat er licht zijn!’, ‘Laat Ons mensen maken’ (Gen.1:3,26).

Bij dat laatste horen we Hem meteen ook met Zichzelf in gesprek zijn: ‘Laat Ons mensen maken.’ Zo laat de Bijbel ons vanaf het begin zien dat er ook gesprek in God is, een gesprek dat over ons mensen gaat en dat tot de laatste bladzijde van de Bijbel zal duren.

Vanaf het begin gaat God ook met ons mensen in gesprek. Nodigend, waarschuwend ook: Eet niet van de boom die jou goed en kwaad zal leren kennen, zodra je dat doet zul je sterven (Gen.2:16). Als de mens dan toch eet en zich in zijn schaamte probeert te verbergen, gaat God opnieuw in gesprek met hem. ‘Waar ben je?’ roept Hij hem toe (Gen.3:9) en belooft hem dat er Een komen zal Die de boze, die wantrouwen tussen God en mens zaaide, zal vernietigen, ook al zal dat niet zonder lijden gaan (Gen.3:15).

Het vervolg van de Bijbel kun je lezen als voortzetting van dit eerste gesprek. Telkens klinkt het: Mens, waar ben je? Tot Kaïn, als hij zijn broer heeft vermoord (Gen.4), tot de aartsvaders, tot Israël, het volk dat God verkoos maar dat Hem telkens weer vergat. Steeds maar weer gaat de HEERE de mens achterna en klinkt het: Waar ben je?

In drie woorden klinkt hier het hele verlangen van God naar de mens die Hij maakte, naar Israël dat Hij verkoos, en ten slotte naar alle mensen op de aarde. We horen het bij de profeten, in de evangeliën en in de brieven in het Nieuwe Testament. Er klinkt een stem in, de stem van het verlangen: Mens, waar ben je?

Lees de volledige tekst in De Waarheidsvriend van 2 oktober 2015.