Verhuld achter een wolk
In de wolkeloze tijd van het jaar ontneemt een wolk de discipelen het zicht op Jezus. Er vindt een scheiding plaats. Is Jezus Christus nu dus ver weg van Zijn gemeente? Het lijkt er soms op. Maar het ís niet zo, betoogt ds. M.J. Middelkoop.
‘En een wolk onttrok Hem aan hun ogen,’ lezen we in Handelingen 1:9. Die wolk kennen we vanuit het Oude Testament. De wolk trok met het volk mee tijdens de reis door de woestijn. Bij de verbondssluiting op de Sinaï stond deze wolk met bliksemstralen op de top van de berg waar Mozes de wet ontving. Die wolk was enerzijds het zichtbare teken van Gods aanwezigheid onder het volk, anderzijds werd Gods aanwezigheid omhuld, verborgen gehouden. Mensen konden God niet zien. Niemand kan immers God zien en leven.
Deze wolk neemt Jezus weg. Door deze plechtige bijeenkomst op de Olijfberg, en Zijn opvaart wordt duidelijk dat Hij voorgoed van de aarde weggaat. De discipelen zijn er ooggetuigen van. Daarmee komt een eind aan de periode van veertig dagen – na Pasen – waarin Hij telkens verscheen en verdween. Hemelvaart is de bekroning, maar ook de consequentie van Zijn opstanding.
Scheiding
Jezus gaat als het ware weg uit onze werkelijkheid, Hij gaat Gods werkelijkheid binnen. De discipelen kunnen Hem niet meer zien.Een wolk kan behoorlijk scheiding maken. We merken dit als er laaghangende bewolking is. Er gebeuren dan altijd ongelukken, want we kunnen niet door die dichte nevel heen kijken. De wolk in deze geschiedenis betekent dus ook verhulling.
Jezus Christus is niet zomaar te vinden. Deze wolk duidt op de afstand. Jezus Christus is de Verhoogde, wij zijn op aarde. Die wolk maakt ons duidelijk dat wij hier op aarde, in de tijd van Gods geduld, totdat Jezus weerkomt, niet kunnen leven in aanschouwen, maar in geloof. Er zijn mensen die zeggen dat ze Jezus Christus nooit zijn tegengekomen. Dat kan. Al kun je hun dan de wedervraag stellen of ze Hem ooit met ernst gezocht hebben.
C.S. Lewis maakte al vele jaren geleden, in 1963, de opmerking dat het in onze tijd heel makkelijk is om God te ontlopen. Enigszins cynisch zegt hij: ‘Vermijd stilte, vermijd alleen zijn, vermijd iedere gedachtegang die de gebaande wegen verlaat. Concentreer u op geld, seks, status, gezondheid en (bovenal) uw eigen grieven. Laat de radio aan.’ Hij zou vandaag de dag waarschijnlijk ook gewezen hebben op de TV, de computer en de media die altijd aanstaan. Er zijn allerlei storende invloeden.
God ontlopen kan gemakkelijk. Hem bereiken, zo zegt hij ook, is veel moeilijker. Lewis’ eigen ervaring is dat de Heere God op zijn weg kwam, voor Hem onvermijdelijk. Dat hij gevangen werd zoals een jager op een dier schiet. Hij kan de grote onbekende zijn en blijven in ons leven, als we passief blijven. Als we met ongeloof genoegen nemen.
Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 18 mei 2017.