Intrede door ziekte uitgesteld

Gods leiding in een mensenleven is soms moeilijk te begrijpen. In de achterliggende periode heb ik aan den lijve ervaren wat het met iemand doet als hij voor een lange periode niet actief kan zijn als mens, christen en predikant, blikt ds. J.C. van Trigt

Het is oktober 2015. Er komt een beroep vanuit de hervormde gemeente van Ameide-Tienhoven. Na veel overwegen, bidden en nadenken wijst God ons de weg. Met vrijmoedigheid neem ik het beroep aan. Een drukke tijd breekt aan. Het werk in Papendrecht blijft de volledige aandacht vragen. Ondertussen beginnen de voorbereidingen voor de verhuizing naar Ameide-Tienhoven. Het besef dat ik afscheid ga nemen en er een taak wacht in een andere gemeente, houdt me bezig.

In december 2015 bemerk ik een intense moeheid. Ik moet veel hoesten. Mijn gezondheid gaat achteruit. Ik krijg hoge koorts in februari 2016. Is het een stevige griep? De huisarts vertrouwt het niet en verwijst mij door naar de longarts. Onderzoeken volgen. Een tijd van spanning en onzekerheid breekt aan. Uiteindelijk wordt de diagnose gesteld: een gemene bacterie heeft zich in mijn longen genesteld.

Een lange weg van behandeling met medicijnen volgt. Het herstel gaat langzaam en vraagt geduld. Stap voor stap ga ik weer vooruit. Mijn conditie wordt beter. De pijn in mijn longen wordt minder. Na een periode van volledige arbeidsongeschiktheid mag ik weer een aantal uren op therapeutische basis gaan werken. Inmiddels is dat weer voor 100 procent. Een bewogen jaar ligt achter ons.

Wat doet deze periode van ziekte op een cruciaal moment in mijn leven met mij? Ziek worden heeft allereerst gevolgen voor de persoon zelf. Ik moet de regie over mijn leven uit handen geven. Lang probeer ik om door te gaan. Maar uiteindelijk wil mijn lichaam niet meer. Ik realiseer me dat ik ziek ben en de diagnose van de longarts helpt mij om dit te accepteren.

Intussen leef ik tijdens de onderzoeken tussen angst en vertrouwen. Deze periode heeft niet alleen voor mijzelf gevolgen, ook mijn vrouw en onze kinderen ervaren dat het leven heel kwetsbaar en onzeker wordt. Ik kan er niet volledig voor hen zijn. De spanning na weer een ziekenhuisbezoek is in het gezin voelbaar.

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van 27 december 2016.