Waar bent u naar op zoek?

Thomas Chalmers en zijn kerkelijk streven – opwekkingen (2, slot)

Herleving door gebed

Dr. L.J. van Valen
Door: Dr. L.J. van Valen
Kerkgeschiedenis
23-09-2024

Het gebed, niet alleen persoonlijk maar ook gemeenschappelijk, vindt Thomas Chalmers van primair belang. Zonder voorafgaand gemeenschappelijk smeken om de Geest komt geen opwekking tot stand. Het verlangen naar zo’n periode stempelde Chalmers’ werk in Gods Koninkrijk.

In de vele publicaties over Thomas Chalmers’ leven en werk wordt meestal weinig aandacht besteed aan zijn bijdrage aan de vernieuwing van de kerk. Een bijdrage van Iain H. Murray, een van de oprichters van de Banner of Truth (uitgever van puriteinse werken), houdt zich wel specifiek met dit thema bezig. Hij besteedt daarin ook aandacht aan het verschijnsel opwekking als middel om door de krachtige werking van Gods Geest de kerk nieuw leven in te blazen.

Charisma

De toerusting van studenten die tot geloof gekomen zijn, is voor Chalmers (1780-1847) van vitaal belang in het vernieuwingsproces van de kerk. Hij hamert er steeds op dat een goede theologische vorming zonder geestelijk charisma geen effect heeft op geestelijke verandering in de kerk. Zo schrijft hij in 1842, als symptomen van vernieuwing al enkele jaren zichtbaar zijn: ‘Ik ben mij ervan bewust dat talent slechts ondergeschikt is aan vroomheid, dat gaven slechts ondergeschikt zijn aan genade bij een dienaar van het Evangelie. Predikers zijn mannen van geloof en gebed, die de geestelijke fellowship-bijeenkomsten voorzitten en de instrumenten zijn geweest van grote en veelbelovende opwekkingen in verschillende delen van Schotland.’

Dit artikel gratis verder lezen?
Schrijf u in voor onze nieuwsbrief en lees de volledige tekst van dit artikel.

"*" geeft vereiste velden aan

Dr. L.J. van Valen
Dr. L.J. van Valen

is kerkhistorisch publicist en kenner van de Engelse en Schotse kerkgeschiedenis.