Missie is doen. Dat is een belangrijke leerervaring binnen de IZB. Te lang kunnen wij dralen, problematiseren, vergaderen, maar ‘doe het gewoon eens’. Zoals in Markus 16 hardleerse leerllngen simpelweg de opdracht krijgen: ‘Ga!’
Begin een gesprek, durf het eens, volg je hart naar wie nood heeft. Tegelijkertijd, je kunt niet alleen maar doen. Activisme is vermoeiend. Reflectie kan het doen verdiepen.
We hadden als IZB vorige maand een studiedag rond het boek van Stefan Paas Vrede op aarde. Er waren vier groepen uitgenodigd om vanuit hun missionaire praktijkervaringen te reflecteren over dit boek: studenten, pioniers, jonge predikanten en mediamakers. Wat maken zij mee op hun plek, wat zien zij, wat zijn hun vragen? Zo ontstond een levendige masterclass missie. Ik noem wat observaties die me opvielen.
Geestesleven van tijdgenoten
Pioniers zeiden: er zijn meer transcendente ervaringen dan je denkt. Zij komen allerlei mensen tegen met een ervaring in hun bestaan: een droom, een onrust, een nood, een stem. Het broeit in hen, maar het is niet zichtbaar. Maar zodra ze iemand tegenkomen die daarnaar vraagt, die dat durft en doet, of die aanbiedt om te bidden, kan er iets loskomen. Er speelt veel meer dan je denkt, onder de oppervlakte.
"*" geeft vereiste velden aan