Kardinaal dr. W.J. Eijk verzorgde vanaf de jaren negentig voor aanstaande priesters colleges seksuele ethiek en huwelijksmoraal. Dit collegemateriaal is gebundeld in 'De band van de liefde' en ook uitgebreid. Op tafel ligt een doorwrochte seksuele ethiek vanuit rooms-katholiek perspectief.
Kardinaal Eijk over zijn bedoeling met dit boek: ‘Zo kan er een breder publiek dan alleen theologiestudenten mee bereikt worden.’
Is dit boek ook een pleidooi?
‘Niet zozeer in de zin van een verdediging, wel in de zin dat duidelijk wordt gemaakt hoe de katholieke seksuele moraal in elkaar zit. Ik hoop dat mensen meer open gaan staan voor deze moraal. Hier bestaat veel onbegrip over, maar men vergeet dat huwelijk en seksualiteit verankerd zijn in Gods scheppingsorde. Die is onveranderlijk, zelfs de paus kan deze niet veranderen!’
Hoe ziet u de impact van de seksuele revolutie om u heen?
‘Mijn generatie heeft de merkwaardige ervaring meegemaakt op een breukvlak in de cultuur te staan. Ik heb zelf die oude cultuur eind jaren vijftig, begin jaren zestig nog meegemaakt. In die wereld bestond een hechte koppeling tussen huwelijk, seksualiteit en voortplanting. In de loop van een paar jaar is dat losgelaten. We werden welvarender en konden daardoor onafhankelijker leven.’
Individualisme
‘Dat leidde tot meer individualisme. Dat heeft zich alleen maar versterkt; we leven nu in een hyper-individualistische cultuur. De individualistische mens heeft geen behoefte aan iets wat hem overstijgt en al helemaal niet aan God. Ook heeft men geen behoefte aan de gemeenschap. Je ziet dat bij relatievorming: de overheid of de kerk speelt daar nauwelijks nog een rol in. Het huwelijk is gewoon een menselijke creatie, geen ordening van God meer. Wat ik doe op het gebied van relatie, seksualiteit en voortplanting, is nu helemaal mijn zaak geworden. De opkomst van de hormonale anticonceptie heeft dat natuurlijk ontzettend vergemakkelijkt.’
Waarom hebben we als kerken dat niet goed kunnen handelen?
‘De individualisering hield natuurlijk niet op bij de deur van de kerk. Die cultuur is ook de kerk binnengedrongen. Heel veel katholieken (en ook protestanten) hebben die cultuur geassimileerd. Het blijkt elke keer weer dat de cultuur vat krijgt op gelovigen. Al zijn we niet van deze wereld, we leven wel in deze wereld en het risico bestaat dat die wereld vat op ons krijgt. Dat is in heel sterke mate gebeurd de laatste vijftig, zestig jaar.’
Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 6 juli 2023. Neem een jaarabonnement (€ 52,50). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!